Betekenis van de doop
In onze tijd worden met name kinderen gedoopt. De volwassendoop komt incidenteel voor. Het belangrijkste symbool bij de doop is water. Water kan leven schenken, maar kan ook het leven bedreigen. Deze twee kenmerken van water bepalen de betekenis van de doop. Door een kind te dompelen in het water, sterft het als het ware en wordt het opnieuw weer geboren. Het kind wordt herboren als kind van God.

Naast het water zijn er nog andere symbolen die bij de doop horen. Door de zalving wordt het kind verbonden met de Heilige Geest. We maken een kruisteken op het voorhoofd van het kind; dit verbindt ons met alkaar en met Christus. De handoplegging is het teken van bescherming. Het zout is om het kind te beschermen tegen bederf. Aan de paaskaars steken we de doopkaars aan en geven die mee aan de ouders met de vraag of zij ook licht van Christus willen zijn in onze wereld.
Hoewel de doop in een bepaalde kerk wordt voltrokken, erkennen de christelijke kerken van elkaar de geldigheid van het doopsel.

Een van de zeven sacramenten
De R.K. Kerk kent zeven sacramenten. Het zijn tekens van ons gezamenlijk geloven in God en van Gods geloof in ons. Drie daarvan zijn zogenoemde initiatiesacramenten. Het zijn de sacramenten waardoor gelovigen lid worden van de geloofsgemeenschap. Deze drie zijn de doop, de eucharistie en het vormsel. De andere sacramenten zijn het huwelijk, het priesterschap, de biecht en de ziekenzalving.

Peter en Meter
In de Vroege Kerk stonden de Peter en Meter er garant voor dat de volwassen dopeling een leven zou leiden zoals de kerk dat voorschreef. Ook namen zij de catechese op zich. Tegenwoordig hebben de peetouders een aanvullende functie bij de (geloofs)opvoeding. Om Peter of Meter te kunnen zijn moet iemand minimaal 16 jaar zijn. Een van beide peetouders dient katholiek en gevormd te zijn.